PERSONAL HISTORY
My name is Elizabeth Coonje. My father V. Viras Coonje died in an accident. My mother V. Krishanamma Coonje died due to illness. I had two male siblings, one was V. Vasthiyaan Coonje also died in an accident, and the other was V. Jebamaalai Coonje. We were a total of five members in the family of which my younger brothers and I are the only ones alive. My husband was Sahayanadan Miranda also died suddenly few years after marriage. I was living a life under many difficulties.
My marriage was a grand and happy occasion with the blessing of my parents. While we lived happily with our two children, a son and a daughter, I received the unbearable news of my husband’s death. That was the beginning of more hardship. I lived alone in a separate house with my two children. My eldest son was a sickly child; he used to get fits regularly as a child but hasn’t been able to cure it though we have been in and out of hospital many times.
My daughter got married and moved to her husband’s house. while my son and I lived together (S.Jegan Miranda age 27) he too died when he accidently fell into the well. Now I live alone with no help whatsoever.
I now live in my village. Since my village happens to be a fishing village, I spend my time giving a little hand to the boat owners also I receive a small amount of money from samurdhi with which I am managing without anyone’s help.
I hope get involved in small industries in future and am in no doubt that it will help my life and the society.
ජීවන චරිතය
මගේ නම එළිසබෙත් කුන්ඥ. මගේ පියා වී විරාස් කූන්ඥ අනතුරකින් ජීවිතක්ෂයට පත්වුණා. මගේ මව ක්රිෂ්නම්මා කූන්ඥ රෝගාතුර වී මිය ගියා. මට පිරිමි සහෝදරවරුන් දෙදෙනෙක් සිටිනවා. එක්කෙනෙක් වී, බස්තියාන් කූන්ඥ. ඔහුත් අනතුරකදී ජීවිතක්ෂයට පත්වුණා. දෙවෙනි සහෝදරා වී, සෙබමාලෙයි කූන්ඥ. මගේ පවුලේ 5 දෙනෙක් සිටි අතර, දැනට මා හා මගේ බාල සොහොයුරා පමණක් ජීවතුන් අතර සිටිමු. මගේ සැමියාගේ නම සහායනාදන් මිරන්ඩා. විවාහවී වසර කීපයකට පසු ඔහුත් හදිසි අසනීපයකින් අභාවයට පත්වුණා. මගේ ජීවිතය බොහෝ දුක් ගැහැට මධ්යයේ ගෙවී යනවා.
මගේ විවාහය ඉතා සතුටින් දෙමව්පියන්ගේ කැමැත්ත සහිතව උත්සවාකාරයෙන් සිදුවුණා. එම විවිහ ජීවිතයෙන් පිරිමි දරුවෙක් සහ ගැහැණු දරුවෙක් මට ලැබුණු අතර, අපි සතුටින් ජීවිතය ගත කරමින් සිටියා. එම අවස්ථාවේ සැමියාගේ මරණය පිළිබඳ ආරංචිය ලැබූ විගසින් මා දැඩි කම්පනයට පත් වුණා. එදින සිට දුකින් හා වේදනාවෙන් මගේ ජීවිතය ගෙවී ගියා. මා මගේ දරුවන් දෙදෙනා සමඟ වෙනම නිවසක ජීවත් වුණා. මගේ පුතා රෝගී තත්ත්වයෙන් පසූවූ අතර, ඔහු කුඩා කල සිට අපස්මාර රෝගයෙන් පෙළුණා. රෝහල්වල ප්රතිකාර ලැබූ නමුත් ඔහුගේ රෝගය සුවපත් කර ගැනීමට නොහැකි වුණා. ගැහැණු දරුවා විවාහවී සැමියාගේ නිවසට ගියා. එමනිසා මම පුතා සමඟ (එස්. ජෙගන් මිරැුන්ඩා - වයස අවුරුදු 27 යි* අපේ නිවසේ ජීවත්ව සිටින විට ඔහුද ළිදේ වැටී ජීවිතක්ෂයට පත්වුණා. එමනිසා දැනට මම කිසිම හවුහරණයකින් තොරව හුදකලාව මගේ ජීවිතය ගත කරමින් සිටිනවා.
දැනට මම මගේ ගමේ පදිංචිවී සිටිනවා. මෙම ගමේ ජනතාවගේ රැුකියාව වන්නේ ධීවර කර්මාන්තායයි. වෙරළේ බෝට්ටු අයිතිකරුවන්ට සුළු සුළු උදව් කරදීමෙන් මම ජීවිතය ගත කරමින් සිටිනවා. තවද සමෘද්ධි දීමනාව වශයෙන් මට සුළු මුදලක් ලැබෙනවා. කිසි කෙනෙකුගෙන් උදව් ලබා නොගෙන මෙම මුදල්වලින් තනියම ජීවත් වෙමි.
අනාගතයේදී සුළු කර්මාන්තයක යෙදීමෙන් මගේ ජීවිතයටත්, මගේ ප්රජාවටත් යම් ප්රතිලාභයක් ලබා ගත හැකි යැයි සිතමි.
CMP/MN/MU/ARI/02
தனிப்பட்ட சரித்திரம் தொடர்பானது
எனது பெயர் எலிசெபத் கூஞ்ஞ. எனது தந்தை வ. விறாஸ் கூஞ்ஞ. விபத்தில் இறந்து விட்டார். எனது தாய் வி. கிறிஸ்னம்மா கூஞ்ஞ சுகயீனம் காரணமாக இறந்து விட்டார். எனக்கு இரண்டு ஆண் சகோதரர்கள். ஒருவர் வி. வஸ்தியான் கூஞ்ஞ. அவரும் விபத்தில் இறந்து விட்டார். மற்றவர் வி. செபமாலை கூஞ்ஞ. மொத்தமாக எனது குடும்பத்தில் ஐவர். அதில் தற்போது நானும் தம்பியுமாக இருவர் மட்டும் இருக்கின்றோம். எனது கணவர் சகாயநாதன் மிராண்டா அவரும் திருமணமாகி சில வருடங்களில் திடீரென மரணமானார். எனது வாழ்க்கை பல இன்னல்களின் மத்தியில் சுழன்று கொண்டிருந்தது.
எனது திருமண வாழ்க்கை மிகவும் சந்தோசமாகவும் தாய் தந்தையின் விருப்பத்துடன் மிகவும் கோலகலமாக நடைபெற்றது. பின் எனக்கு ஆண் பிள்ளையொன்றும், பெண் பிள்ளையொன்றும் பிறந்து சந்தோசமாக வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் போது கணவரின் மரணச் செய்தி கேட்டு துடிதுடித்துப் போனேன். அன்றிலிருந்து துன்பம் என்னைத் தொடர்ந்தது. எனது இரண்டு பிள்ளைகளும் தனியான ஒருவீட்டில் வாழ்ந்து கொண்டிருந்தேன். மூத்த மகன் சுகயீனமானவன். சிறு வயதிலிருந்தே அடிக்கடி வலிப்புவரும். வைத்தியசாலைகளுக்கு கொண்டுசென்றும் அதனை மாற்ற முடியவில்லை. பெண் பிள்ளை திருமணமாகி கணவன் வீட்டுக்கு சென்று விட்டார் (வௌி). அதனால் நானும் மகனுமாக வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் போது (ச. ஜெகன் மிராண்டா - வயது27). அவரும் கிணற்றில் தவறி விழுந்து இறந்துவிட்டார். அதனால் தற்போது எதுவித உதவியுமின்றி தனியாக வாழ்க்கையை நடத்திக் கொண்டிருக்கின்றன்.
தற்போது நான் என்னுடைய கிராமத்தில் வசித்து வருகின்றேன். நான் வசிக்கும் கிராம மக்களின் தொழில் கடற்றொழிலாகையினால் கடற்கரையில் படகின் சொநதக்காரருக்கு சிறு உதவிகள் செய்து கொடுப்பதன் மூலம் காலத்தைக் கழித்துக் கொண்டிருக்கின்றேன். அத்துடன் சமூர்த்திக் கொடுப்பனவாக சிறு தொகைப் பணமும் எனக்கு கிடைக்கின்றது. இதை வைத்து எவருடைய உதவியுமின்றி தனியாக வாழ்ந்து வருகின்றேன்.
எதிர்காலத்தில் சிறுகைத்தொழில்களில் ஈடுபடுவதன் மூலம் வாழ்க்கைக்கும், சமூகத்திற்கும் உதவலாம் என்பதில் ஐயமில்லை.