Never again..
A gentleman from Kamburupitiya speaks about the atrocities faced by the people of the south
යලි එපා..
කඹුරුපිට්ය ප්රදේශයේ මහත්මයෙකු දකුණේ මිනිසුන් මුහුණ පෑ අවාසනාවන්ත සිදුවීම් පිළිබඳ කතා කරයි
மீண்டும் வேண்டாம் ..
தெற்கின் மக்களால் எதிர்கொண்ட அட்டூழியங்களைப் பற்றி கம்புறுபிட்டியவில் இருந்து ஒரு மனிதர் பேசுகிறார்
Suni Lokuge
Kamburupitiya
This is about the experiences that I faced during the 1988-89 riots period, especially in terms of the incidents faced by the people of the South. From the time I can remember I loved watching the television and listening to the radio. One day during the riots a certain person had heard me listening to the radio and the next day he advised me to stop listening to the radio. Because of this I lived with the belief that right to know one’s country’s information is wrong. I can say that I am happy about the current situation of our country and I hope we will not face similar incidents in the future.
During the period where the Wilpita area was taken over, there were numerous occasions where I witnessed dead bodies being burnt. The innocent people who had no connections to these matters suffered the most. In the meantime, some opportunists entered houses unlawfully and raped women. By taking people’s identity cards, the public had to face a lot of hardships. From these incidents state property was destroyed such as buses, electricity wires, bridges and we suffer from these to date. My wish is that our country would not face such an era again.
Sincerely
(Signature)
සුනිල් ලොකුගේ
කඹුරුපිටිය
මේ ලියන මා 1988-89 කාලයේ විශේෂයෙන්ම දකුණු පළාතේ ජීවත් වුන අප්ට මුහුණ පෑමට වුනු අත්දැකීම ගැනයි. මා දන්නා කාලයේ සිටම ගුවන් විදුලිය, රූපවාහිනිය නැරඹීම, ඇසීම ප්රිය කරා. භීශනය කාලයේ එක් දිනක් මා ගුවන් විදුලිය අසන හඬ ඇසී ඊට පසු දින යම් පුද්ගලයෙක් මා හට යලිත් ගුවන් විදුලිය සවන් නොදෙන ලෙස අවවාද දුන්නා. රටක තොරතුරු දැන ගැනීමේ අයිතිය වරදක් ලෙස මා දතිමි. දැනට ඇති තත්වය ගැන සතුටු වීමට හැකි බව සතුටින් දක්වන අතර අනාගතයේදී මෙවැනි සිද්ධීන් නොවේවායි මගේ පැතුම.
එසේම එම යුගයේ විල්පිට මිලිගත් කාලයේ අද්දර කඹුරුපිටියේ නගරයේ එක තැනක මල මිනී පුලුස්සන අවස්ථා මා අනන්තවත් දැක ඇත. එම සිද්ධීන් වලින් බැට කැවේ වඩාත්ම කිසිම දේකට සම්බන්ද නැති අහිංසක ජනතාවයි. ඒ අතරේ අවස්ථාවදීන් ගෙවල් වලට පැන ස්ත්රී දූෂන වැනි දේවල් ඇති වුනා. ජනතාවගේ හැඳුනුම් පත් ගෙන යාමෙන් මහජනතාවට විශාල පාඩුවක් වුනා. එම සිද්ධීන් වලින් වුන රාජ්ය දේපල හානිය, බස් ගිනි තැබීම් විදුලිය විනාශ කිරීම්, පාලම් විනාශ කිරීම් ආදිය නිසා අපි අදටත් අපේ රටට බලපානවා. අනාගතයේදි මේ වගේ සිද්ධීන් අපේ රටට නොවේවා කියා මා ප්රාර්ථනා කරමි
මීට
( අත්සන )
சுனி லக்கே
கம்புறுபிட்டிய
1988-89 கலவரம் காலகட்டத்தில் நான் சந்தித்த அனுபவங்கள், குறிப்பாக தெற்கின் மக்கள் எதிர்கொள்ளும் சம்பவங்களின் அடிப்படையில் இது உள்ளது. நேரம் இருந்து நான் தொலைக்காட்சி பார்த்து மற்றும் வானொலி கேட்டு நேசித்தேன் நினைவில். ஒரு நாள் கலகங்களின் போது ஒரு வானொலிக்குச் செவிசாய்க்கும் ஒரு நபர் கேட்டார், மறுநாள் அவர் வானொலியைக் கேட்பதை நிறுத்தும்படி எனக்கு அறிவுரை கூறினார். இதன் காரணமாக நான் ஒரு நாட்டின் தகவல் அறியும் உரிமை தவறு என்ற நம்பிக்கையுடன் வாழ்ந்தேன். நமது நாட்டின் தற்போதைய சூழ்நிலையைப் பற்றி நான் மகிழ்ச்சியடைகிறேன் என்று கூறமுடியும், எதிர்காலத்தில் இதுபோன்ற சம்பவங்களை எதிர்கொள்ளமாட்டேன் என நான் நம்புகிறேன்.
வில்பிட்டிய பகுதி கைப்பற்றப்பட்ட காலப்பகுதியில், இறந்த உடல்கள் எரிந்ததை நான் கண்ட பல சந்தர்ப்பங்கள் இருந்தன. இந்த விஷயங்களில் எந்த தொடர்பும் இல்லை அப்பாவி மக்கள் மிகவும் பாதிக்கப்பட்ட. இதற்கிடையில், சில சந்தர்ப்பவாதிகள் சட்டவிரோதமாக வீடுகளில் நுழைந்து பெண்கள் பாலியல் பலாத்காரம் செய்தனர். மக்கள் அடையாள அட்டைகளை எடுப்பதன் மூலம், மக்களுக்கு நிறைய கஷ்டங்களை எதிர்கொள்ள வேண்டியிருந்தது. இந்த சம்பவங்களிலிருந்தே மாநில சொத்துக்கள் பஸ், மின் கம்பிகள், பாலங்கள் போன்ற அழிக்கப்பட்டுவிட்டன, இவற்றில் இருந்து இன்றும் நாங்கள் பாதிக்கப்படுகிறோம். எனது நாடு, அத்தகைய சகாப்தத்தை மீண்டும் சந்திக்காது என்பது என் விருப்பம்.
உண்மையுள்ள
(கையொப்பம்)
