CMP/AMP/SAM/UDA/01-01
VT.Asara Umma
9/3 Udanga-01
Kurainaar road,
Sammandhurai
NIC- 605202101V
TP-0773897029
2016.03.23
The above named is me and I’m poor after the war from 1999 we were in refugee camp for six months. Then we were in oothu kudiyaatam for 2 years. We didn’t have clothes. We went to our place after a week but we couldn’t find our place because it was burnt in the fire. We grew some goats, hens, cows, crops those were also burnt in the fire. I have 4 girls now also we are in difficulty. We had a paddy field on our own that also was burnt. The mosque and the school were burnt. It was around 6 O Clock, there were gunshots every where around us. I took two babies and ran . We lived in the colony centre. We face difficulty in getting food and clothes
Yours truly
CMP/AMP/SAM/UDA/01 – 01
V.T. ආෂරා උම්මා,
9/3, උඩංගා - 01 කුරෛර්නාර් පාර,
සම්මන්තුරේ.
ජා.හැ.අ. 605202101 v,
දුරකථන අංකය: 0773897029
2016.03.23
ඉහත නම් සඳහන් මා කියා සිටිනුයේ, මා දුප්පත් කෙනෙක්. ඒත්තාලකුලම් ත්රස්තවාදී කලබල ඇති වූ දිනය 1999. කලබල ඇති වූ පසු අපි මාස 06ක් අනාථ කඳවුරේ සිටියා. ඉන් පසු අවුරුදු 02ක් ඕත්තු ජනපදයේ පදිංචි වෙලා හිටියා. කලබල ඇති වුණු වෙලාවේ ඇඳපු ඇඳුම පිටින් ම පිට වුණා. කිසි ම දෙයක් අර ගත්තෙ නැහැ. සතියකට පසු ගිහිල්ලා බලන විට ගේ තිබුණු තැනක් වත් පේන්න තිබුණෙ නැහැ. ඒ තරමට පිලිස්සී ගොස් තිබුණා. අපි ඇති කරපු එළුවන්, හරක්, කුකුල්ලු, වගාවන් සියල්ල ම නැති වෙලා තිබුණා. මට ගැහැණු දරුවන් 04 දෙනෙකු ඉන්නවා. දැනටත් හරි අමාරුවෙන් තමයි ජීවත් වෙන්නෙ. කුඹුරු කළා. ගොයම් කැපුවෙ නැහැ. ගිහිල්ලා බලන්නත් බැහැ. ඒ තරමට පිලිස්සී ගොස් තිබුණා. අපේ ගමේ තිබුණු පල්ලිය, පාසල් සියල්ලක් ම පිලිස්සී ගියා. සවස 6.00ට පමණ මෙම සිද්ධිය ඇති වුණා. අහල පහල හැම තැන ම තුවක්කු වෙඩි සද්ද ඇහෙනවා. අතදරුවන් දෙදෙනා අර ගෙන දිව්වා. 5 කොලනිය සෙන්ට්රල් කෑම්ප් එකේ අපි හිටියා. කන්න අඳින්න වත් නැතුව දුක් වින්දා.
CMP/AMP/SAM/UDA/01
வி.ரி. ஆசிறா உம்மா
9-3 உடங்கா 01 குறைனார் வீதி, சம்மாந்துறை
தே. 60520210 V
தொ.இ - 0773897029
2016.03.23
மேற்படி பெயருடைய நான் அறிய தருவது யாதெனில் நான் ஒரு ஏழை. ஏத்தாலக்குலம் வன்செயலில் அடிபட்ட திகதி 1999 அடிபட்ட பிறகு நாங்கள் 6 மாதம் அகதி முகாமில வசித்து வந்தோம். பின்னர் 2 வருடம் ஒத்து குடியாட்டத்தில் வசித்து வந்தோம். பிரச்சினை நடந்த போது உடுத்த உடுப்போடு வெளியேறினோம். எந்த பொருளும் எடுக்கவில்லை ஒரு கிழமை கழிஞ்சி போய் பார்த்தா வீடு இருந்த இடமே விளங்கல. அந்த அளவுக்கு எரிந்து போய்விட்டது. நாங்கள் வடித்த ஆடு, மாடு, கோழி, பயிர்கள் எல்லாம் அழிந்து போய்விட்டது. எனக்கு 4 பெண் பிள்ளைகள உள்ளன. இப்பையும் மிகவும் கஷ்டமான நிலையில் இருக்கம். வயல் செய்தோம். வெட்டி எடுக்கவும் இல்லை. போய் பாக்கவும் ஏலாது. அந்த அளவுக்குஎரிந்து போய் விட்டது. எங்கட ஊரில் இருந்த பள்ளிவாசல், பள்ளிக்கூட்டம் எல்லாம் எரிந்து விட்டது. மஃரிப் 6 மணியளவில் இது நடைபெற்றது. அக்கம் பக்கம் எல்லாம் துவக்கு வெடில் சத்தம். இரண்டுகை பிள்ளைகளை வைத்துக் கொண்டு ஓடினோம். ஐந்தாம் குழனி சென்றல் கேமுல வசித்தோம் சாப்பாட்டுக்கு உடுபொடவைக்கு கஷ்டப்பட்டோம்.
இப்படிக்கு
உண்மையுள்ள